Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi, są słowa, które zawsze wywoływać będą morze łez i są takie osoby na myśl, których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.
„Zmarli są cierpliwi, nie skarżą się, nie grożą, nie zwodzą pochlebstwami. Zmarli nie krzywdzą, ból zadają żywi”.
Tess Gerritsen
Waldku, byłeś za życia wspaniałym człowiekiem, oddany swojej rodzinie, zwłaszcza Mamie i zawsze pomocny przy rozwiązywaniu różnych problemów w naszym Towarzystwie.
Dziękujemy Tobie za to, że byłeś z nami, uczestniczyłeś w wielu czynnościach, nigdy nie odmówiłeś pomocy przy organizacji zbiórek, koncertów, konferencji. Pomagałeś swoimi umiejętnościami i praktycznymi rozwiązaniami, upiększałeś nasze biuro. Występowałeś z wieloma propozycjami i propagowałeś zbieranie środków (zwłaszcza 1%) na budowę hospicjum. Odwiedzałeś nas często, a tak po przyjacielsku wspólnie jedliśmy jabłka z Twojego ogrodu, świeże ciepłe drożdżóweczki, pierogi z kapustą i grzybami na wieczerzy wigilijnej. Już będąc chorym martwiłeś się, że nie możesz nam pomóc w uruchomieniu hospicjum. Pomimo choroby byłeś zawsze ciekawy jaki jest postęp robót i co nowego dzieje się w naszym Towarzystwie.
„Los czasami rozdziela bliskich sobie ludzi, żeby uświadomić im, ile dla siebie znaczą”.
Paulo Coelho
